Mijn kerkdiensten in de eerste helft van 2024 zijn:

17 maart - 10.00 uur: De Brug, Amersfoort

1 april - 9.30 uur: Zuiderkerk, Bunschoten

7 april - 10.00 uur: Noorderkerk, Ede

5 mei - 10.00 uur: Chr. Geref. Kerk Mijdrecht

 

Op mei mei a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Christelijk-Gereformeerde kerk van Mijdrecht, Koningin Julianalaan 22. Iedereen is van harte welkom!

 

Op 7 april a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorderkerk in Ede, Amsterdamseweg 9. De Schriftlezingen zijn Exodus 13:3-10 en Lucas 24:13-35 (de Emmaüsgangers). Het thema is "Ze zeiden dat Hij leeft".  Allen hartelijk welkom!

 

Op 10 maart a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in een gezamenlijke dienst in Kralendijk. Het is de vierde zondag in de veertigdagentijd. De Schriftlezingen zijn Efeziërs 2:4-10 en Johannes 6:1-15 (de wonderbare spijziging). Het thema is "Jezus nam de broden" n.a.v. Joh. 6:11. Iedereen is van harte welkom!

 

Op 3 maart a.s. hoop ik om 8.00 uur voor te gaan in Rincon en om 10.00 uur in Kralendijk. Het is dan de derde zondag van de veertigdagentijd. De Schriftlezingen zijn Exodus 20:1-17 en Johannes 2:13-22 (de tempelreiniging). Het thema is: "Breek deze tempel af."

 

Op 25 februari a.s. hoop ik om 8.00 uur voor te gaan in Rincon en om 10.00 uur in Kralendijk. Het is de tweede zondag van de veertigdagentijd. De Schriftlezingen zijn 1 Koningen 19-9-18 en Marcus 9:2-10 (de verheerlijking op de berg). Het thema is "Luister naar Hem". 

 

Op 18 februari a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in een gezamenlijke dienst in Kralendijk. We vieren dan het avondmaal. Het is de eerste zondag in de lijdenstijd of veertigdagentijd. De Schriftlezingen zijn 1 Petrus 3:18-22 en Marcus 1:12-15. Allen welkom!

 

Op 11 februari a.s. hoop ik om 8.00 uur voor te gaan in Rincon en om 10.00 uur in Kralendijk. De Schriftlezingen zijn 2 Koningen 5:1-15b (de genezing van Naäman) en Marcus 1:40-45 (de genezing van een melaatse). Het thema is "Het geloof belijden" naar aanleiding van de belijdenis van Naäman: "Geen God, behalve in Israël." Iedereen welkom!

 

Op 4 februari a.s. hoop ik om 8.00 uur voor te gaan in Rincon en om 10.00 uur in Kralendijk. De Schriftlezingen zijn 2 Koningen 4:25-37 (de Sunamitische en haar zoon) en Marcus 1:29-39 (in het huis van Petrus). Het thema is: het gebed. Allen hartelijk welkom!

 

Op 28 januari a.s. hoop ik om 8.00 uur voor te gaan in Rincon en om 10.00 uur in Kralendijk.  De Schriftlezingen zijn Deuteronomium 18:13-22 en Marcus 1:21-28 (Jezus geneest een man met een onreine geest in de synagoge van Kapernaüm). Het thema is: "Jezus' woord bevrijdt." Allen hartelijk welkom!

 

Op 21 januari a.s. hoop ik om 8.00 uur voor te gaan in Rincon en om  10.00 uur in Kralendijk. De dienst in Rincon is in het Papiaments, die in Kralendijk in het Nederlands. De Schriftlezingen zijn 1 Samuël 3:1-10 (de roeping van Samuël) en Marcus 1:14-20 (de roeping van Jezus' discipelen). Het thema is: "Toen riep de Heer". Allen welkom!

 

Op 14 januari a.s. hoop ik om 8.00 uur voor te gaan in Rincon en om 10.00 uur in Kralendijk. De schriftlezingen zijn Jesaja 62:4-9 en Johannes 2:1-11. De laatste lezing gaat over de bruiloft te Kana. Het thema is "Ook Jezus was uitgenodigd". U en jij bent uitgenodigd!

 

Op 7 januari a.s. hoop ik om 9.30 uur voor te gaan in de Emmakerk, Schottegatweg Noord 67, Willemstad, Curacao (Rio Canario). U bent allemaal van harte welkom op deze eerste zondag van het nieuwe jaar. We bidden God om zijn zegen voor 2024.

 

Op 31 december a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de protestantse kerk van Kralendijk. De Schriftlezingen zijn Jes. 61:10-62:3 en Lc. 2:33-40 (Simeon en Anna in de tempel). Het thema is "De bevrijding van Jeruzalem". 

Om 19.30 is er een korte gebedsdienst in deze zelfde kerk. De Schriftlezing is Rom. 8:31-39. Met elkaar hopen we het oude jaar af te sluiten. Het thema is: "Wat zal ons scheiden van de liefde van Christus?"

 

Op 24 december hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in Kralendijk. Het is dan de vierde zondag van Advent. De Schriftlezingen zijn 2 Sam. 7:4-16 (God bouwt een huis voor David) en Lc. 1:26-38 (de aankondiging van Jezus' geboorte door een engel). Het thema is: "Je moet Hem Jezus noemen".

Om 23.00 uur is er dan een kerstnachtdienst met medewerking van het kerkkoor, eveneens in Kralendijk. De Schriftlezingen zijn  Jes. 40:1-11 (Sions verlossing komt) en Lc. 2:1-20 (Jezus' geboorte en de herders op de velden). Het thema is: "Joy to the world / Blijdschap voor de wereld".

 

Op maandag 25 december is het de eerste kerstdag. Dan is er om 10.00 uur een zangdienst in Kralendijk. De Schriftlezingen zijn Jes. 52:7-10 (het einde van Jeruzalems lijden), Ps. 98 (de heilstijd voor Israël) en Joh. 1:1-14 (het vleesgeworden Woord). Het thema van de meditatie is: "God is vlees geworden". Het is een gezamenlijke dienst in Kralendijk.
U/jij bent in al deze diensten van harte welkom!

 

Op 17 december hoop ik om 8.00 uur voor te gaan in Rincon en om 10.00 uur in Kralendijk. In beide diensten hopen we het avondmaal te vieren. Het is dan de derde adventszondag. De Schriftlezing is Joh. 3:22-30 (het getuigenis van Johannes over Jezus). Johannes doopt velen als eken van de vergeving. Maar hij stelt niet zichzelf in het middelpunt, maar Jezus. Hij ziet Hem als de lang beloofde Messias. Het thema is: "Voor Hem uitgezonden".

 

Op 22 februari jl. was het Aswoensdag. Dan kon je in vele kerken een askruisje halen. Dan begon ook de lijdenstijd. We staan in deze tijd stil bij het lijden en sterven van Jezus Christus. Op 10 april a.s. is het tweede paasdag. Dan hoop ik om 9.30 uur voor te gaan in de Adventkerk in Spakenburg. We vieren dan Jezus' opstanding uit de dood. De Schriftlezingen zijn Ex. 12:1-11, Joh. 20:1-10 en 1 Kor. 15:12-22. Het thema is: "Werkelijk uit de dood opgewekt". Iedereen is van harte welkom!

 

Op 29 januari a.s. zou ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorse zeemanskerk in Alanya. De Schriftlezing zou Genesis 25:24-34 zijn. Deze preek kunt u nalezen op deze website. Het gaat over de geboorte van Jakob en Esau. Ze zijn tweelingen. Eigenlijk was Esau de eerstgeborene en had hij het eerstgboorterecht. Hij zou een dubbel deel van de erfenis krijgen, hij werd hoofd van de familie en geestelijk leider, als de vader overleden was. Maar God beschikte anders. Jakob zou het eerstgeboorterecht krijgen. Uit hem zou het volk Israël voortkomen en uiteindelijk de Messias. In Romeinen 9:13 lezen we dat God Jakob heeft liefgehad, maar Esau gehaat. Dat betekent zoveel als: Jakob kreeg het eerstgeboorterecht en Esau niet, maar ook Esau werd door God gezegend met veel nakomelingen en een grote rijkdom. Hij was de stamvader van de Edomieten. In Hebreeën 12:16 wordt er kritiek geleverd op Esau. Hij minachtte het heilige voor één enkel bord eten. Hij verkocht zijn eerstgeboorterecht. God is een vrijmachtig God. Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk, niet na te rekenen voor ons. In zijn alwijsheid bepaalt God de loop der dingen. Wij mogen erop vertrouwen dat dat goed is, al zien we dat niet altijd. In Genesis 25 lezen we dat Esau zijn  eerstgeboorterecht verkwanselt voor een  bord linzensoep. Hij is onverschillig over zijn eerstgeboorterecht, hoewel hij daar later spijt van heeft. Jakob heeft door een  slimmigheidje het eerstgeboorterecht in handen gekregen. Hij liep voor de troepen uit en nam wat hij al had, of we kunnen ook zeggen: hij nam wat God van plan was hem te geven. Soms zijn we ongeduldig en nemen we het recht in eigen hand. Het thema van de preek is: "De eerste wordt de laatste". We hoopten in  deze dienst het avondmaal te vieren. Het zou mijn laatste dienst in Alanya zijn.

 

Op 22 januari a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorse zeemanskerk in Alanya. De Schriftlezingen zijn Genesis 24:1-14, 45-54a. Het thema van de preek is: "Op zoek naar de juiste weg". De knecht van Abraham, Eliëzer, moet voor Isaäk een vrouw gaan zoeken in het land waar Abraham vandaan komt. Dat is Haran in wat nu Zuid-Turkije is. We lezen niet van inspraak van Isaäk. Zijn vader zoekt een vrouw voor hem. In het oude oosten had de familie grote invloed op wie met wie trouwde, ja, een doorslaggevende invloed. Eliëzer komt dan terecht bij de familie van Abraham in  Aram-Naharaïm, dat is de streek van Haran. Hij vindt dan Rebekka bij de bron. Zij is volgens hem een geschikte vrouw voor Isaäk. We lezen ook niet van inspraak van Rebekka. Ze wordt meegegeven met Eliëzer. In vers 58 lezen we dat haar de vraag gesteld wordt: "Wil je met deze man meegaan?" en dat ze die vraag met "ja" beantwoordt, maar uit de tekst wordt niet duidelijk of ze ermee instemt de vrouw van Isaäk te worden of dat ze meteen met Eliëzer wil meegaan in plaats van nog een dag of tien te wachten. Ook wordt uit Genesis 24 niet duidelijk waarom Abraham voor Isaäk geen vrouw uit Kanaän wilde kiezen, maar een uit zijn oude stamland. Misschien vond hij het belangrijk dat ze beiden dezelfde God hadden. Het geloof was voor hem belangrijk. En misschien wilde hij niet dat de godsdienst tweespalt zou veroorzaken in het huwelijk van Isaäk en zijn vrouw.

 

Op 15 januari a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorse zeemanskerk van Alanya. De Schriftlezingen zijn Genesis 22:1-14 en Hebreeën 11:17-19. Het thema is: "Gehoorzaam tot het uiterste". In Genesis 22 lezen we hoe Abraham God gehoorzaam is tot het uiterste. God stelt hem op de proef. Wat is het geloof van Abraham waard? Zal hij God gehoorzamen, al lijkt God het onmogelijke te vragen? Abraham gehoorzaamt God inderdaad en is bereid zijn zoon te offeren. Maar God roept hem een halt toe. God vraagt niet het onmogelijke van hem. Elders lezen we dat God geen kinderoffers wil, geen mensenoffers. De heidense goden verlangden wel dat men kinderoffers bracht. Maar God is anders. Hij houdt Zich ook aan zijn  belofte. Uit Isaäk zal een groot volk voortkomen. En Hij voorziet Zelf in een offer. We kunnen in Genesis 22 een voorafschaduwing zien van het offer van Jezus Christus aan het kruis, eeuwen later. Het Oude en Nieuwe Testament hangen samen. We kunnen het Nieuwe Testament niet lezen zonder het Oude. Het Nieuwe Testament is een vervulling van het Oude, al hebben beide testamenten een waarde in zich.

 

Op 8 januari a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorse zeemanskerk. De Schriftlezingen zijn  Genesis 21:8-21 en Mattheüs 2:1-12. Het thema van  de preek is "Gered in de woestijn". In Gen. 21 is sprake van de verstoting van Abraham van zijn Egyptische slavin Hagar. Zij was in conflict gekomen met haar meesteres Sara. Hagar en haar zoon Ismaël worden de woestijn in gestuurd. God redt hen daar van een wisse dood. Niet alleen de Israëlieten heeft Hij op het oog, ook de Ismaëlieten. Ook Ismaël kreeg de belofte dat uit hem een groot volk zou ontstaan. De moslims geloven dat het graf van Hagar en Ismaël in de heilige steen, de Kaäba, in Mekka is. De traditie zegt dat de Arabieren afstammen van Ismaël. In de Bijbel lezen we dat de Israëlieten, later Joden genoemd, afstammen van Isaäk. Joden en Arabieren zijn dus broedervolken. Gaat de twist tussen Isaäk en Ismaël nog altijd voort? Het lijkt erop van wel. Wat zou het mooi zijn als broeders in vrede met elkaar samenleefden! Ze zouden  elkaar tot steun kunnen zijn. Vrede in het Midden-Oosten zou iedereen ten goede komen. Jezus is toch de Vredevorst?! In Mt. 2 lezen we dat de wijzen uit het Oosten komen om de Vredevorst te aanbidden. Dat mogen wij ook doen en zijn vrede aan elkaar doorgeven.

 

Op 1 januari 2023 hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorse zeemanskerk in Alanya. De Schriftlezingen zijn Genesis 21:1-7 en Hebreeën 11:11-12. Het thema van de dienst is: "Op weg naar een grote toekomst". We lezen hier dat Abraham en Sara na lang wachten toch nog een zoon krijgen. In Hebr. 11:11 staat er in de Nieuwe Bijbelvertaling: "Door haar geloof ontving ook Sara...de kracht om een kind te verwekken". Uit de Griekse tekst blijkt echter dat ze de kracht kreeg om het zaad te ontvangen en daarmee een kind. Het was een wonder want ze was al oud en onvruchtbaar. In de Bijbel lezen we vaker van een wonderlijke geboorte. Ook Elisabeth zou in haar ouderdom een zoon ter wereld brengen: Johannes, de latere Doper. Maar Sara vertrouwde op de belofte van God en dat gaf haar kracht. Bij God is niets onmogelijk. Van Abraham wordt in de Hebreeënbrief gezegd dat zijn kracht al gestorven was, d.w.z. hij was zo oud dat hij niet meer voor nakomelingen kon zorgen. Maar God deed zijn belofte gestand en gaf hem toch een zoon en daarmee een  talrijk nageslacht, zoveel nakomelingen als er sterren aan de hemel staan en ontelbaar als het zand op het strand van de zee. Nu is hier sprake van overdrijving, een typisch Oosterse stijlfiguur, maar de bedoeling is duidelijk: voor God is niets onmogelijk en Hij lost zijn beloften in. Uiteindelijk werd uit Abraham en Sara een heel volk geboren. Uit dat volk kwam de Messias voort. We hopen in deze dienst met elkaar het Heilig Avondmaal te vieren. U bent van harte welkom!

 

Op 25 december, kerst, hoop ik mede voor te gaan in een dienst van de Duitse en Nederlandse gemeenten hier in Alanya. De dienst begint om  10.30 uur en wordt gehouden in de Noorse zeemanskerk. De Duitse voorgangster is Diakonin Gudrun Keller-Fahlbusch. De Schriftlezingen zijn Jes. 9:1-6 en Lc. 2:1-20. Beide voorgangers hopen een korte preek te houden. Ik hoop te preken over Lc. 2. Lucas begint met het kerstgebeuren te verankeren in de tijd. Keizer Augustus schreef een volkstelling uit voor alle burgers van zijn rijk. Dit om beter belasting te kunnen heffen. Deze keizer Augustus heet eigenlijk Caesar Augustus. Augustus is een titel en betekent "verhevene". Sinds 29 v.C. was deze keizer, die eigenlijk Octavianus heette, alleenheerser over het Romeinse rijk. Hij had zijn tegenstrevers Marcus Antonius en zijn geliefde Cleopatra verslagen in de Slag bij Actium (29 v.C.). Cleopatra was de farao van Egypte. Marcus Antonius had zijn geliefde een stuk land gegeven bij Alanya. Vandaar dat een stuk strand bij deze plaats Kleopatra beach heet. Keizer Augustus bracht vrede in het rijk na een periode van oorlog en geweld. We noemen dit de "pax Romana". Mede daardoor kon het evangelie zich zo snel verbreiden in het Romeinse rijk, dat zich uitstrekte in de landen rond de Middellandse Zee. Ook het huidige Turkije hoorde daarbij. Her en der kun je hier nog ruïnes zien van Romeinse steden. Later zou de apostel Paulus zendingsreizen in dit gebied ondernemen en er gemeenten stichten. Keizer Augustus kon echter geen vrede brengen in de harten van de mensen. Dat kon alleen het Kerstkind doen, Jezus. Al werd Hij geboren in een armoedige stal in Bethlehem, Hij zou toch de koning van de wereld zijn en de toenmalige heersers naar de kroon steken. In de kerstnacht bezongen de engelen zijn komst. De herders waren de eerste getuigen van de geboorte van de Messias. God had zijn belofte waar gemaakt en maakt deze nog steeds waar. Hij wil heersen in deze wereld en ons vrede brengen.

 

Op 18 december hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorse zeemanskerk in Alanya. De Schriftlezingen zijn Ruth 4:9-17 en Lc. 1:68-79. Het thema is "God zegent". Het is de vierde zondag van Advent. We lezen dat Ruth en Boaz gezegend worden met een kindje: Obed. In Lc. 1 lezen we dat Zacharias en Elisabeth gezegend worden met een kindje: Johannes. Zacharias zingt dan een prachtig danklied. Hij prijst God vanwege de verlossing. Zijn zoon Johannes noemt hij profeet van de Allerhoogste, want hij zal voor de Heer (=Jezus Messias) uitgaan om de weg voor Hem te bereiden, om  zijn volk bekend te maken met hun redding door de vergeving van hun zonden (vs. 76). Zo is Johannes de Doper een voorloper van de Messias. Johannes zal preken over de redding van Godswege. Die redding zal tot stand komen door de vergeving van de zonden. Johannes heeft inderdaad gepreekt, en wel in de woestijn. Door zijn prediking kwamen velen tot bekering en ze vroegen om vergeving van hun zonden. Ze kregen die ook, omdat God genadig is. Daar in de woestijn vond een ware opwekking plaats.

 

Op 11 december a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorse zeemanskerk van Alanya. De Schriftlezingen zijn Ruth 3:7-18 en Lk. 1:26-38. Het thema is "Verlosser in de nacht". Het is de derde zondag van Advent. We lezen in Ruth 3 dat Boaz en Ruth elkaar ontmoeten op de dorsvloer. In het holst van de nacht hebben ze een gesprek. Ze voelen veel voor elkaar en Boaz wil Ruth wel helpen. Hij wil haar nieuwe kansen geven. Zo wil God ons ook nieuwe kansen geven. Hij wil het licht doen opgaan in ons leven. Door Jezus Christus heeft Hij ons nieuwe kansen gegeven. Dat heeft de engel tegen Maria gezegd, lezen we in Lucas 1. Jezus is het Kerstkind. Hij zal voor eeuwig koning zijn. Dat is de belofte. Hem mogen we toelaten on ons leven en gehoorzamen. Hem mogen we aanbidden als onze Verlosser en Koning. De herders hebben het gedaan, de wijzen uit het Oosten hebben het gedaan. Wij mogen het ook doen.

 

Op 4 december a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorse zeemanskerk in Alanya. Het is dan de tweede zondag van Advent. De Schriftlezingen zijn Ruth 2:18b-23 en Lc. 1:12-17. Het thema is "Niet teleurgesteld in Israëls God". In Ruth 2 lezen we hoe Ruth Boaz ontmoet. Hij blijkt een familielid van haar overleden schoonvader Elimelech te zijn. Hij kan zijn rechten als losser laten gelden, lezen we in vers 20. In het Oude Testament is een losser iemand die een familie in nood helpt. Hij kan bijvoorbeeld trouwen met de kinderloze weduwe van een naast familielid, zodat de naam van die persoon blijft voortbestaan. Het was in Israël heel belangrijk dat je bleef voortbestaan in je nageslacht. Een losser kan je ook redden uit de schuldslavernij. Hij kan je schulden op zich nemen. Zo wijst Boaz al heen naar de Verlosser in het Nieuwe Testament, Jezus Christus. Deze verloste ons van  zonde en schuld door die op zich te nemen. Hij stierf voor onze zonden aan het kruis. Hij verloste ons ook van onze geestelijke armoede. De mens was vervreemd van God. Jezus wil ons terugbrengen bij God de Vader. Daarvoor kwam Hij in de kerstnacht in deze wereld. 

 

Op 27 november a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Nederlandse Interkerkelijke Gemeente van Alanya. We kerken in de Noorse Zeemanskerk. Het is dan de eerste zondag van Advent. We leven heen naar het kerstfeest. De Schriftlezing is Ruth 1:16-22. Het boek Ruth behoort tot de vijf joodse feestrollen. Deze werden voorgelezen in de synagoge op feestdagen. Zo werd het boek Ruth voorgelezen op het joodse Wekenfeest, het Pinksterfeest, een oogstfeest. Het boek Ruth speelt zich ook af tegen de gerst oogst. In hoofdstuk 1 lezen we dat Naomi met haar schoondochters terugkeert naar Juda. Ze heeft in Moab haar man en twee zoons verloren. "Gods hand was tegen mij", zegt ze verbitterd. Niet in alles wat we meemaken is Gods hand te zien, maar Hij is er wel bij als ons iets naars overkomt. Hij laat ons niet uit zijn hand vallen. Hij wil ons helpen. Dat hebben Naomi en Ruth uiteindelijk ook ervaren. In onze tekst lezen we dat ze terugkeren naar Bethlehem, het broodhuis. God geeft hun weer te eten, maar Hij geeft ons ook geestelijk voedsel, het geestelijk brood dat wij zo nodig hebben. Dit mogen we ontvangen uit de hand van Jezus, onze Heer. Hij kwam met kerst op deze aarde om onze lege handen te vullen, om ons te verzoenen met God en de vrede in ons leven te herstellen. Uiteindelijk is Hij het die ons brood en wijn in handen geeft aan zijn Avondmaal. Deze dienst hopen we het Avondmaal met elkaar te vieren. U bent van harte welkom!

 

Op 20 november a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Noorse zeemanskerk van Alanya, Yasar Dogu Caddesi 43/A. De Schriftlezingen zijn Zach. 6:9-15 en Hebr. 4:14-16. De tempel van de toekomst. Het is de laatste zondag van het kerkelijk jaar. We herdenken dan de overledenen.

 

Op 28 augustus hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in het Kerkelijk Centrum De Spil, Spilstraat 5, Kudelstaart. Hier kerkt de Samen-op-Weg-gemeente. De lezingen zijn uit Gen. 43 en 44. Het gaat over Jozef en zijn broers. Allen hartelijk welkom!

 

Op 10 april a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in de kerk van Arapotí. Het is Palmpasen. Dan denken we aan Jezus' intocht in Jeruzalem. Ontvangen we Jezus in ons hart? De Schriftlezingen zijn Zach. 9:8-13 en Joh. 12:12-19. Het thema is: "Gezegend, Hij die komt". Dit is mijn afscheidsdienst.

 

Op 3 april a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in de kerk van Arapotí. De Schriftlezingen zijn Jes. 50:4-9 en Joh. 19:1-16. Jezus wordt weer verhoord door Pilatus en de joden eisen zijn kruisiging. Het thema is: "Heden Hosanna, morgen Kruisig Hem". We zijn vaak onstandvastig, maar we mogen bidden om standvastigheid. Het is de vijfde lijdenszondag. 

 

Op 27 maart a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in de kerk van Arapotí. De Schriftlezingen zijn Jes. 59-1-8 en Joh. 18:28-40. Dat gaat erover dat Jezus verhoord wordt door Pilatus. Deze is de Romeinse gouverneur van Judea. Uiteindelijk veroordeelt hij Jezus ter dood, hoewel deze onschuldig is. Het recht wordt hier gebogen. Het thema is "Geen schuld". Het is de vierde lijdenszondag.

 

Op 20 maart a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in de kerk van Arapotí. Het is dan de derde lijdenszondag. De Schriftlezingen zijn Jes. 53:7-12 en Joh. 18:12-27. Het gaat in de laatste lezing om de verloochening door Petrus. Petrus ontkent in het paleis van de hogepriester dat hij Jezus kent. Hij is bang voor zijn hachje. De vraag is: verloochenen wij Jezus ook? Het thema is: "Een leerling van Jezus".

 

Op 13 maart a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in de kerk van Arapotí. Het is dan de tweede lijdenszondag. We staan stil bij het lijden en sterven van Jezus Christus. De Schriftlezingen zijn Jes. 53:1-6 en Joh. 18:1-11. We lezen hier dat Jezus gevangengenomen wordt. Het thema is "Die ons lijden op Zich nam".

 

Op 27 februari a.s. hoop ik om 18.30 voor te gaan in de kerk van Arapotí. De Schriftlezing is Joh. 11:45-57. Dat gaat erover dat hogepriester Kajafas een plan bedenkt om Jezus te doden. Jezus heeft de vijandschap opgewekt van de Joodse leiders. Die vinden dat Hij te populair wordt. Ze willen Hem uit de weg ruimen. Het thema is "Zodat niet het hele volk verloren gaat". We hopen deze zondag het Avondmaal te vieren.

 

Op 20 februari a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in de kerk van Arapotí. De Schriftlezingen zijn Gen. 45:1-11 en Gen. 45:25-46:7. Het thema is "Weer één familie". Jozef verbroedert zich met zijn broers. Hij vraagt hun zijn vader Jakob en zijn familie op te halen en te gaan wonen in Egypte. Dan is de hele familie weer verenigd. De scheiding is opgeheven. Samen kunnen ze de toekomst tegemoet gaan. We bereiden ons in deze dienst voor op het Avondmaal dat we op 27 februari met elkaar hopen te vieren. We zijn dan als broeders en zusters verenigd rond de tafel van de Heer.

 

Op 13 februari a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in de kerk van Arapotí. De Schriftlezingen zijn Gen. 43:1-10 en 44:17-34. Benjamin wordt meegenomen naar Egypte. Wat gebeurt er met hem? Het thema is: "Opkomen voor de ander". We zien in de lezingen de rol van Juda. Hij is volkomen veranderd. Hij komt nu op voor zijn jongste broer. Later zou Jezus voor ons opkomen.

 

Op 6 februari a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in Arapotí. De Schriftlezingen zijn Gen. 42:1-8, 18-28. Dat gaat er over dat de broers van Jozef graan halen in Egypte. Hun land, Kanaän, wordt geteisterd door hongersnood. De broers ontmoeten de onderkoning, die Jozef blijkt te zijn. Ze komen in gesprek met hem. Hebben ze berouw over hun wandaden in het verleden? Het thema is: "Berouw is: anders worden".

 

Op 30 januari a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in de kerk te Arapotí. De Schriftlezing is Genesis 41, met name de verzen 1-8 en 25-36. Het gaat over de dromen van de farao en de verheffing van Jozef tot onderkoning. Het thema is "In dienst van God". Jozef stelt zich in dienst van God en het volk. Hij gebruikt zijn gaven.

 

Op 23 januari a.s. hoop ik om 18.30 uur voor te gaan in de kerk van Arapotí. De Schriftlezing is Gen. 40:1-23. Dit gaat over de schenker en de bakker van de farao van Egypte. Ze zitten beide gevangen, omdat ze de woede hebben opgewekt van de farao. Wat is er gebeurd? We weten het niet. Jozef moet hun dromen uitleggen. Uiteindelijk wordt de schenker in ere hersteld en de bakker opgehangen. Jozef getuigt van zijn geloof in de gevangenis. Hij gelooft in de trouw van God, wat er ook gebeurt. Het thema is: "God blijft trouw".

 

Op 16 januari a.s. hoop ik bevestigd te worden als interimpredikant van de Evangelisch-Gereformeerde Kerk van Arapotí.

 

Op 26 december a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Adventkerk in Spakenburg, Gerbrandysingel 1, Spakenburg. Het is dan tweede kerstdag. Deze dienst is geannuleerd wegens Covid.

Op 2 januari a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in de Open Hof Kerk, Ophelialaan 247, Aalsmeer.

Ik wens u gezegende kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar!

 

Op 31 oktober a.s. hoop ik om 10.00 uur voor te gaan in De Brug, Schuilenburgerweg 2 in Amersfoort. Het is dan de herdenking van de Reformatie. Op 31 oktober 1517 sloeg Maarten Luther 95 stellingen aan aan de deur van de slotkapel in Wittenberg, Duitsland. Hij protesteerde hiermee tegen de aflaathandel, maar tegelijkertijd ook tegen alle misstanden in de r.k. kerk. Hij wilde hervorming en vernieuwing, terug naar de bijbelse bronnen.

 

Op zondag 15 augustus a.s. hoop ik om 8.30 uur voor te gaan in Seroe Colorado en om 10.30 uur in Oranjestad. In Seroe Colorado hopen we het avondmaal te vieren. In Oranjestad is er een dienst van belijdenis en doop. Shari An Maduro-Sield en Joyceline Lukayma Talisa Irausquin hopen belijdenis van hun geloof af te leggen. Ze spreken in het openbaar uit dat ze Gods kind willen zijn en Jezus willen volgen. Tevens zullen hun kinderen gedoopt worden. De kinderen van Shari en Mario Maduro zijn: Aidan, Sade en Savea, die van Joyceline en Ricky Marte Hodge zijn: J-Rick en Skylie. God wil met hen een verbond sluiten en het leven door gaan. De doop betekent ook dat Jezus voor hen gestorven is aan het kruis en dat er voor hen vergeving en genade is. De Bijbellezing in deze dienst is Hooglied 3:1-11. Het thema is " Opzoek blijven naar de Bruidegom". Het geloof is ook een zaak van volhouden, volharden. Soms zoeken we de Bruidegom, dat is Jezus, maar we kunnen Hem niet vinden. We ervaren Hem niet. Of we zijn teleurgesteld in God, omdat Hij ons niet gegeven heeft waarom we gevraagd hebben. We zijn geneigd van geloof en kerk af te haken of zijn al afgehaakt. De bruid in Hooglied 3 verlangt naar haar geliefde en blijft hem zoeken. Ze gaat zelfs midden in de nacht de stad in om hem te zoeken. En eindelijk, ze vindt hem. Haar zoeken wordt beloond. Jezus zegt ook: "Zoek en u zult vinden". De bruid wil de bruidegom niet meer loslaten. In een ander beeld beschrijft de dichter de komst van koning Salomo. Hij lijkt wel de ultieme bruidegom. In een stoet tekt hij op, hij is gezeten in een schitterende draagstoel. En dan roept de bruid de meisjes van Jeruzalem op: ga hem tegemoet. Zo mogen ook wij de Bruidegom tegemoet gaan, als Hij aan het eind van de tijden terugkomt op de wolken. Wij mogen niet verslappen in ons geloof, maar blijven waken. We mogen op zoek blijven naar de Bruidegom.

Dit zijn de laatste diensten die ik in uw midden leid. Op 17 augustus hopen we weer terug te gaan naar Nederland. We hebben een fijne tijd in uw midden gehad. Wie mijn opvolger wordt als interimpredikant is nog niet bekend. Het ga u goed. Ik wens u allen Gods zegen toe.

 

Op zondag 8 augustus hoop ik om 8.30 uur voor te gaan in Seroe Colorado en om 10.30 uur in Oranjestad. De Bijbellezing is Hooglied 2:8-17. Het thema is: " De terugkeer van de Bruidegom". De kerk heeft in de Bruidegom in het Hooglied altijd Jezus Christus gezien. Hij is ten hemel gevaren, maar zal eens terugkeren op de wolken, heeft Hij beloofd. Wanneer precies dat zal zijn, weten we niet. Wel aan het eind van de tijden, maar wanneer is dat? Jezus heeft wel gezegd dat we moeten letten op de tekenen van de tijden, zoals oorlogen en geruchten van oorlogen, honger en vervolging. We zullen door moeilijke tijden heen moeten voor Christus terugkomt. God geve ons kracht wanneer het zover is, dat we stand houden in het geloof. In Hooglied 2:8-17 verlangt de bruid naar de Bruidegom. De bruid is de gemeente van Christus. De bruid wacht op de bruidegom; eindelijk is hij er. Hij kijkt door de ramen van haar huis. Maar waar is ze? Hij ziet haar niet. Heeft ze zich verborgen? Zijn geluk wordt verstoord, zoals vossen de wijngaard kunnen verstoren door haar te vernielen. Er kan disharmonie in ons leven zijn. Verbergen wij ons ook voor de Bruidegom? Toch weet de bruidegom dat de winter voorbij is en de lente gekomen. Eens mogen we verenigd zijn met de Bruidegom, met Christus. Aan het eind van de tijden zal zijn Koninkrijk van vrede en gerechtigheid aanbreken. Het is een tijd van geluk en harmonie. Het paradijs is hersteld. Ieder die gelooft mag Gods Koninkrijk binnengaan.

Er is zondag weer kindernevendienst. De kinderen gaan naar hun eigen ruimte.

Na de dienst worden er portretten van oud-predikanten aangeboden aan de kerkenraad.

 

Op zondag 1 augustus a.s. hoop ik om 8.30 uur voor te gaan in Seroe Colorado en om 10.30 uur in Oranjestad. In Oranjestad is er een doopdienst. Victor Nicolas zal de doop ontvangen, zoontje van Melanie Ho-Kang-You en Dimitar Pentchev en broertje van Dimitri en Sophia. God wil zijn naam uitroepen over het leven vasn Nicolas. Hij wil een verbond met hem sluiten. En Jezus stierf ook voor hem aan het kruis. Het doopwater symboliseert dit alles. De Bijbellezing is Hooglied 1:1-8. "Ik houd van de Bruidegom", staat hier. Het thema is dan ook: "Verlangen naar de Bruidegom". Het Hooglied is een van de mooiste liederen in de Bijbel. Het gaat hier over de liefde tussen man en vrouw, bruid en bruidegom. Het kan zijn dat het lied is ontstaan aan het hof van koning Salomo. we lezen in de eerste acht verzen dat bruid en bruidegom naar elkaar verlangen. Ze bezingen elkaar in hun lied. Ze vinden elkaar geweldig. De bruidegom is een herder die zijn  schapen weidt, kennelijk ver weg. De bruid kan hem niet zomaar bereiken. Zij is bruingebrand door de zon, want ze moest van haar broers werken in de wijngaard - een zwaar werk in de brandende zon. Als vrouw kon je toen je leven niet zelf bepalen. Er werd van je gebruik gemaakt door je familie. Wij zouden tegenwoordig zeggen: misbruikt. De mannen hadden het voor het zeggen in die tijd. De bruid wil de bruidegom opzoeken om samen met hem te zijn. Waarom staat dit boek in de Bijbel? Volgens de joden wordt in dit lied de verhouding tussen God en Israel bezongen. God verlangt naar het volk. Hij is de Bruidegom. Het volk Israel was soms opstandig, maar soms ook verlangde het naar God. De Kerk heeft dit boek in de Bijbel opgenomen, omdat ze hierin bezongen zag de verhouding tussen Christus en de Kerk. En in de middeleeuwen zag men in dit lied de verhouding tussen God en de individuele ziel.  We hopen op een goede en gezegende dienst.

 

Op 25 juli a.s. hoop ik om 8.30 uur voor te gaan in Seroe Colorado en om 10.30 uur in Oranjestad. De Bijbellezing is Jak. 4:7-17; 5:12 over: afhankelijkheid van God. Het thema is: "Rekening houden met God". We gaan vaak onze gang zonder rekening te houden met God. We plannen en plannen, maar we weten niet of onze plannen doorgang kunnen vinden. We kennen de toekomst niet. Die is in Gods handen. In het Bijbelgedeelte van zondag komt dat ook naar voren.  Jakobus waarschuwt zijn lezers, en ook ons, voor grootspraak. We moeten ons bescheiden opstellen en ons afhankelijk weten van God. Alleen als de Heer het wil kunnen onze plannen doorgaan. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we geen plannen mogen maken. Maar we kunnen en mogen ze allen maken "onder de voorwaarde van Jakobus"  (zo de Here wil).  We hopen op een fijne en gezegende dienst.

Wegens de zomervakantie is er geen kindernevendienst. De kinderen kunnen kleuren achter in de kerk. De kleurplaat houdt verband met het thema van de preek.

Na de dienst in Oranjestad op 8 augustus a.s. worden er door twee kunstenaars portretten van oud-predikanten aangeboden aan de gemeente.

 

Op zondag 18 juli a.s. hoop ik om 8.30 uur voor te gaan in Seroe Colorado. Daar vieren we het avondmaal. Om 10.30 uur hoop ik voor te gaan in Oranjestad. Daar wordt de doop bediend aan Harris Hugh Oliver, zoontje van Ruppert Britton en Tahnee Britton-Schlachter en broertje van River. De doop betekent dat God een verbond sluit met Harris. Hij mag ook weten dat Jezus voor onze zonden gestorven is aan het kruis. Het water bij de doop symboliseert het bloed van Christus dat vergoten is om onze zonden.

De Schriftlezing is Jakobus 3:1-12 en 4:11-12 over: let goed op wat je zegt. Het thema is dan ook: " Denk na bij wat je zegt".  Jakobus maant ons aan goed na te denken voor we iets zeggen. Hij spreekt dan ook over de zonden van de tong. Met onze tong kunnen we mooie dingen zeggen, maar ook lelijke. We kunnen de ander zegenen, maar ook vervloeken. We kunnen waarheid spreken, maar ook onwaarheid. We kunnen de ander ook beledigen of de grond intrappen. Maar we kunnen de ander ook prijzen en bemoedigen. Maar ook God mogen we prijzen met onze tong, in onze lofliederen of gebeden. We mogen God prijzen, omdat Hij groot en machtig is en ons zegent. Welke keuze maken we? We mogen het voorbeeld volgen van Jezus. Hij sprak het Woord van God, ons tot een zegen. Hij leerde ons de wil van God. En hij bracht die wil ook in de praktijk. Hij had ons lief, al kostte Hem dat het leven. We hopen op fijne en gezegende diensten.

 

Op zondag 11 juli a.s. hoop ik om 8.30 uur in Seroe Colorado voor te gaan en om 10.30 uur iin Oranjestad. De Bijbellezing is Jak. 1:19-27: wat je gelooft moet je doen. Het thema is dan ook: " Geloven is doen wat je zegt". We mogen in de kerk Christus'  naam belijden. We mogen er voor uitkomen dat we in Christus geloven en Hem liefhebben. Dat is belijdenis doen. Maar we mogen ook zeggen: belijden is doen. We moeten ons geloof ook in de praktijk brengen. Daarover gaat het in ons Bijbelgedeelte. Zo moeten we luisteren naar de ander, zegt Jakobus. We moeten zachtmoedig zijn. We moeten opkomen voor weduwen en wezen. Dat waren en zijn de zwakken in onze samenleving. Dit alles klinkt heel wetticistisch, maar het gaat erom dat we doen wat we zeggen, dat we betrouwbaar zijn en dat anderen aan ons kunnen zien wat geloven betekent. Als we het ene zeggen en het andere doen, is dat geen reclame voor het geloof. We mogen ons geloof voorleven aan onze kinderen en kleinkinderen, we mogen het laten zien aan anderen.

We zoeken nog steeds een pianist om ons te begeleiden in de diensten in Seroe Colorado. Wie zou dat willen doen? Ook een ander instrument is van harte welkom!

 

Zondag 4 juli hoop ik om 8.30 uur voor te gaan in Seroe Colorado en om 10.30 uur in Oranjestad. In deze laatste dienst hopen we het Avondmaal te vieren. De Bijbellezing is Jak. 1:1-2, 12-18, over: volhouden in je geloof. Het thema is: "Houvast bij God". Jakobus schrijft zijn brief aan christenen die leven in de diaspora. Ze zijn vervolgd en verdreven van huis en haard. Eerst woonden ze in Jeruzalem, de bakermat van het jodendom. Nu wonen ze in  allerlei delen van het Romeinse rijk. Ze worden nu geconfronteerd met de Romeinse godsdienst en cultuur. De cultuur of liever gezegd: de leefwijze werd gekarakteriseerd door allerlei uitspattingen. Zo waren er uitspattingen op seksueel gebied, maar er waren ook feesten waarbij overmatig gegeten en gedronken werd, er was ook slavernij en machtsmisbruik. Daarnaast kenden de Romeinen vele goden aan wie ze offerden. Deze uitspattingen kunnen beproevingen zijn  voor de christenen. Ze kunnen verleid worden daaraan mee te doen. Jakobus zegt: wees standvastig in je geloof. Doe er niet aan mee. Je wordt niet verleid door God, maar door je eigen begeerten. Maar je mag tot God bidden om staande te blijven, om te volharden in het geloof. Als de christenen volharden, ontvangen ze de lauwerkrans, een beloning: het eeuwige leven. De weg naar dat leven is geopend door Jezus Christus. Hij stierf voor onze zonden aan het kruis en verzoende ons met God de Vader. Ja, we mogen volhouden in het geloof. We mogen een houvast vinden bij God.

 

Zondag 27 juni hoop ik om 8.30 uur voor te gaan in Seroe Colorado en om 10.30 uur in Oranjestad. De Bijbellezing is Genesis 19:15-26. Genesis 19 gaat over: Lot wordt gered uit Sodom. Het thema is: " Op weg naar de toekomst". Over Lot weten we weinig. Hij is een neef van Abraham en trekt met hem weg uit Haran naar Kanaan (Gen. 11-13). In Gen. 13 lezen we dat Abraham en Lot scheiden. De een gaat de ene kant uit, de ander de andere kant. Ze moeten de weidegronden en de waterputten verdelen. Lot neemt het beste deel van het land, Abraham moet met minder genoegen nemen. Lot vestigt zich in Sodom. Hij heeft daar kennelijk, hoewel hij een vreemdeling is, een hoge positie, want we lezen in Gen. 19 dat hij in de poort zit, als de engelen van de Heer Sodom bezoeken. De poort is de plaats waar recht gesproken wordt en gehandeld wordt. Waarom Lot zich juist in Sodom gevestigd heeft, weten we niet. In Genesis 18 en 19 lezen we dat Sodom en Gomorra bekend stonden als steden waar Gods wet veracht werd. Men deed alles wat God verboden had. Daarom wil God deze steden verwoesten. We weten niet hoe Lot tegenover deze kwalijke praktijken stond. Zweeg hij erover en keek hij de andere kant op, deed hij zelfs mee of protesteerde hij er tegen? In Gen. 14 lezen we dat Lot betrokken wordt in een oorlog tussen de koning van Sodom en koning Kedorlaomer en zijn bondgenoten. Lot en zijn gezin worden gevangen genomen door deze koningen. Als Abraham dit hoort, verzamelt hij een legertje en bevrijdt hij Lot en zijn vrouw en kinderen. Ook Lots bezittingen neemt hij mee terug, evenals de overige gevangenen. Het is een en al oorlog en geweld, wat we lezen in hoofdstuk 14. In Gen. 19 lezen we hoe de engelen van God Lot en zijn gezin pressen om Sodom te verlaten voor het onheil toeslaat. Maar Lot aarzelt. Moet hij dan alles achterlaten? Ja, hij moet breken met het verleden, ook met het kwade verleden,  en een nieuwe toekomst tegemoet gaan. Soms moeten ook wij breken met het kwade verleden. We moeten, we mogen opnieuw beginnen. We mogen dat doen voor Gods aangezicht. We noemen dat "bekering". We mogen omkeren van onze dwaalwegen en op weg gaan naar een nieuwe toerkomst. God geeft ons die, uit genade.

 

Aanstaande zondag, 20 juni, hoop ik weer voor te gaan in de diensten. In Seroe Colorado hopen we het avondmaal te vieren (Holy Communion). De Schriftlezing is Genesis 18:16-33. Het gaat over: Abraham bidt voor Sodom en Gomorra. Het thema is: "Smeken bij God". Het smeekgebed is een van de vormen van gebed. We mogen God smeken om hulp, om genade, om barmhartigheid. We mogen God ook smeken voor anderen. Als Abraham met God in gesprek is, zo lezen we, noemt God de situatie van Sodom en Gomorra, twee steden, waarin de zonde welig tiert. God kan dit niet over zijn kant laten gaan, want Hij is een heilig God. Zonde moet bestraft worden. Dat vinden wij vaak moeilijk. Straf is een impopulair woord. Maar in onze samenleving speelt de straf ook een rol om het kwaad binnen de perken te houden. Denkt u maar aan een rechter die een straf oplegt, of de belastingdienst die een boete oplegt of een leraar op school die een leerling straf geeft. Maar God wil de inwoners van Sodom en Gomorra nog een kans geven voor Hij hen aan de vernietiging prijsgeeft. Hij wil met eigen ogen aanschouwen wat daar aan de hand is voor Hij een definitief oordeel velt. Hier wordt mensvormig over God gesproken. Maar Abraham is er niet gerust op. Als God de steden straft, hebben dan de goeden niet te lijden onder de kwaden? Misschien zijn er toch nog mensen die zich niet hebben laten meesleuren in de orgie van het kwaad. En dan smeekt hij God de steden te sparen, zodat onschuldigen niet omkomen. Hoe zit het nu met de liefde van God? Hoe kan Hij de steden vernietigen? Hij is toch een God van liefde? Ja, dat is zo. Dat zien we in Jezus Christus. God gaf zijn enige Zoon om ons te redden van zonde en kwaad. Hij is barmhartig. Maar Hij is ook rechtvaardig. Als het moet oordeelt en straft Hij ook. Rechtvaardigheid en barmhartigheid zijn twee kanten aan dezelfde medaille. Maar we mogen altijd tot Hem komen in ons gebed en Hem smeken over het lot van onszelf en de naaste.

 

We vervolgen onze prekenserie over Abraham. Aanstaande zondag, 13 juni, is de Bijbellezing Genesis 18:1-15. Dit gaat erover dat God Abraham en Sara blij maakt met een zoon.  Het thema is dan ook " Echt blij". Abraham en Sara wachten al lang op een zoon die de Heer hun beloofd heeft. Maar de jaren verstrijken en Sara wordt maar niet zwanger. Het is een hele teleurstelling als mensen kinderloos blijven. Hun hoop gaat niet in vervulling. Maar in Genesis 18 lezen we dat God Abraham en Sara nogmaals de belofte geeft dat ze een zoon zullen krijgen. Hij wordt niet moe zijn belofte te herhalen, want Hij ziet hoe Abraham en Sara worstelen en wanhopen. Het was in het oude Oosten een schande als je geen kinderen kon krijgen. Je naam kon niet voortleven in je kind of kinderen. Maar plotseling daagt er hoop. God verschijnt met twee engelen aan Abraham. Abraham ontvangt ze gastvrij. Ook gastvrijheid stond hoog in het vaandel bij de mensen in het oude Oosten. Abraham geeft ze te eten en te drinken. Dan herhaalt God zijn belofte: " Volgend jaar kom Ik bij u terug; dan zal uw vrouw Sara een zoon hebben". Maar Sara twijfelt eraan. Ze lacht. Maar bij God is niets onmogelijk. En Hij houdt Zich aan zijn belofte. Soms twijfelen we eraan. Er gebeurt maar niets. Maar we mogen op God vertrouwen. Zo hebben de joden eeuwenlang gewacht op de Messias. Hij zou de wereld redden van zonde en kwaad. Hij zou een rijk van vrede en gerechtigheid stichten. Op elke bladzijde in het Oude Tesrtament lezen we ervan. En eindelijk, als nog maar weinig mensen die hoop koesteren, wordt de Messias geboren, Jezus. Ja, God houdt Zich aan zijn woord. Daarom mogen we blij zijn.

 

6.5.21. Aanstaande zondag gaat de preek over Genesis 17:1-10. We vervolgen Gods weg met Abraham. Het thema is: " Verbonden met God". God wil in dit Bijbelgedeelte een verbond sluiten met Abraham. Normaliter bestaat een verbond of verbintenis uit twee partijen. Denkt u maar aan het huwelijk. Bij het verbond van God met ons mensen gaat het initiatief van God uit. En daarbij belooft Hij ons trouw en nabij te zijn. En wij beloven Hem trouw te zijn en ons te houden aan zijn geboden. God belooft Abraham veel nakomelingen. Als God belooft dat Abraham stamvader wordt van veel volken wordt daarmee bedoeld de stammen van Israel. Onder zijn nakomelingen zullen veel koningen zijn. Dat zijn de koningen van Israel. Denkt u maar aan David. En David zou de voorloper van Jezus zijn. Jezus is onze koning. Hij gaat ons voor naar zijn rijk. Ook met de komende generaties sluit God een verbond. Hij is dus ook toekomstgericht. Als teken van het verbond moet Abraham zichzelf en zijn kinderen besnijden. Verderop lezen we (vers 12) dat alle jongetjes op de achtste dag na hun geboorte besneden moeten worden. We lezen niet dat meisjes besneden moeten worden, al horen ze wel bij het verbond. De huidige praktijk van vrouwenbesnijdenis bij sommige volken heeft niets te maken met het verbond tussen God en mensen. Het heeft te maken met het feit dat men vrouwen seksueel genot wil ontzeggen. In vers 12 lezen we ook nog dat ook de slaven van het huis besneden moeten worden, zowel de slaven die in het huis geboren zijn als de slaven die van vreemdelingen zijn gekocht. Hier komen ook de andere volken in het vizier. God heeft met zijn heil alle volken op het oog. Met iedereen wil Hij een verbond sluiten. Dat komt vooral naar voren in het Nieuwe Testament. In de nieuwtestamentische gemeente is de besnijdenis langzamerhand verdrongen door de doop. In feite bedoelen besnijdenis en doop hetzelfde. De doop is het teken van het verbond en van de reiniging van onze zonden door het bloed van Christus.

 

30.5.21. Aanstaande zondag is de Bijbellezing Genesis 16. Dit gedeelte gaat over de geboorte van Ismaël. Abram en Saraï hebben van God de belofte gekregen dat ze een zoon zouden krijgen. Ze worden ouder en ouder, maar het gebeurt maar niet. Dan besluit Saraï het heft in eigen handen te nemen. Ze geeft Abram haar slavin Hagar, zodat die voor hem een zoon kan baren. Die zoon geldt dan als zoon van Saraï. Hagar zal dus fungeren als draagmoeder. Zulke dingen waren niet ongewoon in het oude Oosten en komen soms in onze tijd ook voor. Hagar wordt dan zwanger. Maar dan gebeurt er wat in de tenten van Abram. Ze wordt trots en hoogmoedig tegenover haar meesteres. Die verwijt dit dan aan Abram. En ze treitert Hagar de tent uit. De zwangere Hagar vlucht dan de woestijn in, radeloos. Ze is kwetsbaar en de tocht door de woestijn valt haar moeilijk. Ze zijgt neer bij een put. Daar vindt de engel van de Heer haar. Het is God Zelf. Hij bemoedigt haar en geeft haar een belofte: uit haar zal een groot volk voortkomen. Zo bemoedigt Hij ons ook in onze moeilijkheden. Maar Hagar moet wel teruggaan naar haar meesteres. Dat zal voor haar moeilijk zijn geweest. Zal de situatie veranderd zijn? Zal Saraï haar nu wel goed behandelen? Maar ze vertrouwt op de Heer en gaat. De engel heeft gezegd: "Je moet je zoon Ismaël noemen. Dat betekent: God hoort". Ja, God hoort onze gebeden, ook onze smekingen in onze nood. Hij ziet ons. Het leven in de tenten van Abram zou voor Hagar toch niet gemakkelijk worden. Later vlucht ze nog eens, maar dan voor goed. We horen niets meer van haar. De traditie wil dat de Arabieren afstammen van Ismaël. De verhouding met de nakomelingen van de zoon van Abram en Saraï, Izaäk, zou niet gemakkelijk zijn en is het nog steeds niet. God geve vrede voor Jeruzalem. Het thema van de preek is "Niet vergeten door God". God heeft Hagar niet vergeten en ziet naar haar om.

 

23.5.21. Aanstaande zondag is het Pinksteren. We vieren dan de uitstorting van de Heilige Geest. We lezen Handelingen 2:1-13, over de uitstorting van de Heilige Geest. De Heilige Geest is niet zichtbaar, wel voelbaar. Dat hebben de discipelen ervaren, daar in Jeruzalem. Hoewel Jezus de uitstorting van de Heilige Geest heeft beloofd, kwam Hij toch plotseling. Hij overweldigt de discipelen. De Geest komt als een windvlaag over hen heen. Ze staan in vuur en vlam door zijn toedoen. Ze ondergaan als het ware een vuurdoop. Ze gaan beginnen aan hun opdracht: het evangelie verkondigen in de hele wereld. En dan gebeurt er een wonder: de omkeer van de Babylonische spraakverwarring. Wat ze zeggen wordt door de aanwezige joden herkend. Velen leven in het buitenland en ze spreken de taal van het land waar ze geboren zijn. Maar toch verstaan ze de discipelen. De Heilige Geest doet wonderen en breekt barrières af, ook taalbarrières. Daarom vind ik het fijn om met christenen uit andere landen samen te zijn. Ondanks verschil in taal en cultuur spreken we één taal, de geloofstaal. Ook op ons eiland Aruba zijn mensen van verschillende talen, culturen en rassen, ook in de kerk. Toch mogen we ons één voelen en het Pinksterwonder aanschouwen.